Magkaklase sila Ellen (Nini Jacinto) at Brian (Francis Enriquez). Sa paniwala ng kanilang mga kaklase, sadya lamang nakaririwasa sa buhay ang dalawa, nagbibihis ng mamahalin, may sari-sariling kotse, maganda ang bahay; sa madaling salita, buhay mayaman. Ang totoo, si Ellen ay "alaga" ng abugadong si Meliton Lanuza (Mike Magat), samantalang si Brian ay "alaga" naman ng mayamang si Donya Laura Mendoza (Alma Soriano). Parehong nagpapanggap na mga kapatid ng kani-kanyang mga "alaga" ang sugar mommy at sugar daddy na si Laura at Meliton. Nagkaibigan si Ellen at si Brian, at palihim na nagtatagpo hanggang sa mabunyag ang kanilang relasyon.
Iisang kataga lamang ang naaakma tungkol sa acting, sa dialogue, sa sounds, sa lighting at sa screenplay ng Dalawang Pisngi ng Langit: pangit. Ang buong pelikula'y parang eksperimento lamang ng mga bagito, at tila binuo nang walang pakundangan sa katalinuhan ng manonood. Kung sabagay, sa pamagat pa lamang ay dapat mahulaan na ninyo kung ano ang laman ng pelikula. Dalawang bagay ang ibig sabihin ng "pisngi ng langit" sa Tagalog: ang dalawang malamang bahagi ng puwit, at ang dalawang kabiyak ng ari ng babae. Bagama't hindi ipinakikita ang mga bahaging ito ng katawan, malinaw na ang tangka ng mga prodyuser ng Pisngi… ay gamitin ang katawan ng babae upang iluklok na naman sa trono ang "bomba". May istorya sana ang Pisngi…, may leksiyon sana, pero dahil sa napakahahabang eksena ng hubaran, halikan at pagtatalik, lumalabas na masyadong itinataas ng pelikula ang halaga ng pag-ibig na seksuwal. Ang mga eksenang seksuwal lamang ang mukhang pinagmalasakitan ng kameraman upang pagandahin ng kaunti—ngunit sa ibang bahagi ng pelikula, hindi lamang aesthetics ang nalimutan ng direktor kundi pati na rin common sense. Halimbawa, halos lahat ng eksena ay nilamon ng mga pangunahing artista: sila lamang ba ang mga tao sa mundo nila? Bakit walang pamilya, kapitbahayan, komunidad?